9/04/2011 – ETU Cup Quarteira (Portugal): EK-norm & top 100

Zaterdag 9/4 stond ik in Quarteira aan de start van mijn 2^de wedstrijd van 2011. Na de wetsuit-tegenslag van de week voordien en de daardoor gemiste top 5, wilde ik dolgraag revanche nemen. Waar ik in Antalya met het nummer 5 startte, had ik nu startnummer 10. Het deelnemersveld was dus van een hoger niveau aangezien de startnummers samenhangen met onze ranking. Toch wou ik minstens voor een top 8 en bijhorende EK-norm gaan. Vorig jaar heb ik hier, mede door wat tegenslag, tot op het laatste moment zo op moeten jagen dat ik dit jaar snel de norm wou halen. Haal ik hem nog eens, des te beter maar nu kan ik al redelijk gerust naar het EK toeleven.

Net als in Antalya kregen we te maken met een vrij woelige zee. Bij de parcoursverkenning geraakte ik amper door de golven, maar dankzij de aanwijzingen van trainer Bart slaagde ik er toch in de techniek om te golven te trotseren, onder de knie te krijgen. Het zal in elk geval nooit mijn favoriete ding worden, maar het is wel voor iedereen hetzelfde! Na het startsignaal slaagde ik er dankzij een super beachrun in om als één van de eersten in het water te duiken. Ik was goed vertrokken, maar door enkele flinke golven raakte ik al snel mijn goede positie kwijt. Er kwamen enkele zwemmers voor mij liggen en voor hen zag ik een gat ontstaan. Naar mijn mening zwommen we toen te traag, maar ik zat gevangen en kon het gat dus ook niet voorkomen. De strandrace tussen beide zwemrondes was behoorlijk pittig op het losse zand, maar ik slaagde er toch in om de voeten van een 2-tal voor mij terug te pakken. Ik kreeg echter steken, verkrampte een beetje en werd voorbij gezwommen, waardoor ik achteraan in de groep belandde. Naar het einde toe kon ik toch nog enkele plaatsen goedmaken, maar na de wissel was onze groep in twee gebroken en ik behoorde door een slechte wissel tot het jagende trio.

Tijdens de eerste fietsronde kregen we door de slechte samenwerking met een Portugese het gat nauwelijks kleiner maar toen de volgende groep kwam aansluiten, sloten we in geen tijd aan bij de voorgaande groep. Daarna slaagden we erin de kopgroep, op twee ontsnapten na, te bereiken. Ik fiets altijd vrij actief mee, maar heb eigenlijk nog niet zo veel ervaring met het fietsen in de groep waarin de meeste favorieten zitten. Moet ik mij op kop zetten en ¾ van de groep van mijn krachten laten profiteren of mij sparen voor het lopen en me wat wegcijferen in de groep? Hierbij moet ik eerlijk bekennen dat ik me vrij onopmerkelijk in de groep gezet heb. Op de helling die we 6x moesten nemen, voelde ik dat de benen goed zaten maar door nog te weinig durf op de fiets, verspeel ik nog veel krachten na de bochten en afdalingen.  Ondanks het gemakkelijk te volgen tempo kreeg ik in de voorlaatste fietsronde steken. Die kon ik net op tijd terugdringen door enkele ademhalingstips van de kiné. Ik kon dus zonder steken aan het lopen beginnen, maar maakte wel mijn traditionele fout. Ik wist waar ik naar voor moest schuiven om vooraan de wisselzone in te rijden en toch slaag ik erin me terug te laten dringen. Ik kwam dus weer achteraan de groep in de wisselzone.

(c) Martin Putz

Doordat ik mijn loopschoenen niet onmiddellijk aankreeg, was mijn wissel niet zo goed. Ik kon gelukkig snel een aantal anderen voorbij steken en op 10m voor mij liepen de snelle loopsters. Daar had ik direct na de wissel moeten bij zitten. Nu liep ik vrij snel alleen met een groepje voor mij en enkele duo’s achter mij. In de 2^de loopronde kreeg ik weer steken waardoor ik iets minder kon doorduwen in mijn tempo en door Lisk (GER) en Vanek (HUN) voorbij gestoken werd. In de 3^de ronde kon ik mijn tempo terug verhogen, waardoor ik twee dichter gekomen achtervolgers terug op grotere afstand kon krijgen. Zonder die steken denk ik in de buurt van Lisk (winnares van een World Cup en verschillende Continental Cups) te kunnen eindigen. Ik werd uiteindelijk wel 8^ste en had dus met een weekje uitstel mijn EK-norm.

Ik ben redelijk tevreden over het resultaat, maar denk dat de prestatie op zich in Antalya beter was. Twee wedstrijden op 6 dagen tijd is misschien echter wat veel in het begin van het seizoen. Ook voor mij is april redelijk vroeg om de competitie aan te vatten, zeker gezien het feit dat mijn vorig seizoen pas half november eindigde. Deze ETU cups nam ik dan ook op in de trainingsopbouw met als enige doel mijn ranking te verbeteren met het oog op deelname aan de World Cups en World Championships Series.

(c) Martin Putz

Ondanks een deel gemiste punten en plaatsen in Antalya ben ik er tot mijn eigen verbazing toch nog in geslaagd voor het eerst de top 100 van de ITU-ranking te bereiken. Ik viel van de ene verbazing in de andere toen ik vaststelde dat ik momenteel zelfs terug een Olympische spot heb. En om de goed-nieuws-show af te sluiten kreeg ik dinsdag het bericht dat ik op 8/5 mag starten in de World Cup van Monterrey (Mexico). Door de gemiste top 5 in Antalya kwam ik aanvankelijk 8 ITU-plaatsen te kort om rechtstreeks op de startlijst te geraken (3^de reserve).

Uiteraard kon ik geen betere motivatie bedenken om er weer volop tegenaan te gaan in het volgende trainingsblok!